Bijeenkomst 11-03-2017

Al-Andalus Bijeenkomsten

Tijdens deze les hebben we surah Al Djoemoe’ah (surah 62) gelezen en zijn we verder gegaan met de tafseer van surah At Taubah (surah 9).
1. Surah Al Djoemoe’ah. Naam van de surahDe naam van deze surah komt o.a. voort uit ayat 9 waarin Allah (swt) zegt Uit de naam ‘djoemoe’ah’ komt tevens de naam ‘djema3’ hetgeen ‘gemeenschap’ betekent.

2. Periode van openbaring De surah is in twee delen te splitsen; de eerste 8 ayats zijn geopenbaard tijdens de verovering van Khaibar of kort erna (7 A.H.), de ayats 9 tot en met 11 zijn geopenbaard net na de emigratie van de Profeet (vzmh).
3. Thema van de surah Het eerste deel van de surah werd geopenbaard op een moment dat alle Joodse inspanningen om de boodschap van de islam te belemmeren tijdens de afgelopen zes jaar had gefaald. In de stad Medina hadden maar liefst drie van hun machtige stammen alles gedaan wat ze konden om de missie van de Profeet (vzmh) te frustreren, met als gevolg dat een van de stammen volledig werd uitgeroeid en de andere twee werden verbannen.Vervolgens door intriges en samenzwering brachten ze veel van de Arabische stammen bij elkaar om de Medina aan te vallen, maar in de veldslag Al Ghandak (surah Al Ahzab) waren ze allemaal afgeslagen. Hierna werd Khaiber hun bolwerk, waar een groot aantal van de Joden uit Medina die verbannen waren ook had toevlucht hadden gevonden. Op het moment dat deze verzen werden geopenbaard, werd Khaibar ook zonder buitengewone inspanning ingenomen, en de Joden op eigen verzoek instemden om daar te wonen als onder het gezag van de moslims.Na deze laatste nederlaag kwam een einde aan de‘Joodse macht’ in Arabië. Vervolgens gaven Wad-il-Qura, Fadak, Taima', Tabuk, de ene na de andere, zichzelf over zozeer zelfs dat alle Arabische joden werden onderworpen aan dezelfde Islam die zij in eerse aanvang niet tolereerde. Dit was de gelegenheid waarbij Allah (swt) hen opnieuw aan bod bracht in deze Surah, en waarschijnlijk was dit de laatste en finale boodschap die aan hen was gericht in de Koran.

Zij werden aan 3 zaken herinnerd:
1.Jullie weigerden te geloven in deze Boodschapper alleen omdat hij werd geboren onder een volk, dat gij minachtend noemen de 'heidenen'. Jullie waren onder de valse illusie dat de Boodschapper noodzakelijkerwijs moest behoren tot uw eigen gemeenschap. Jullie leken te zijn ervan overtuigd dat iedereen die beweerde dat hij een profeet van buiten uw gemeenschap, een bedrieger meost zijn, en deze ‘functie’ alleen gereserveerd was voor uw ras, en een bode kon nooit worden verhoogd onder de "heidenen". Maar onder dezelfde ‘heidenen’heeft Allah een boodschapper opgeworpen die Zijn Boek reciteert in de voorkant van uw ogen, zuiver van ziel isen onder alle zielen is, en de juiste manier toont.
2. Jullie zijn als een ezel die geladen is met boeken, en die niet weet welke last hij draagt. Jullie zijn in de waan dat jullie Allah’s favorieten zijn en vervolgens met alles weg kunnen komen en het apostelschap voor jullie alleen is gereserveerd.
3. Als jullie Allah’s favorieten echt waren en verzekerd waren van een hoge rang naast Hem, dan zouden jullie de dood niet zo vrezen en een leven van schande boven de dood verkiezen. Het is alleen vanwege deze angst van de dood dat jullie vernedering na  vernedering hebben geleden gedurende de afgelopen jaren. Deze situatie voor de Joden is op zichzelf een bewijs dat zij volledig bewust zijn van hun wandaden en hun geweten is zich ervan bewust dat als zij sterven met deze wandaden, zij kennis zullen maken met een grotere schande voor Allah in het Hiernamaals dan in deze wereld.Het tweede deel, dat jaren later werd geopenbaard, was als toevoegingbij deze Surah omdat daarin Allah vrijdag heeft geschonken aan de moslims tegen de sabbat van de Joden, en Allah wilde de moslims waarschuwen hun Vrijdag niet behandelen als de Joden hun Sabbath hebben behandeld.

Deze ayats zijn neergezonden op een gelegenheid wanneer een handel caravan in Medina arriveerde op het moment dat de Profeet (vzmh) de vrijdagdienst hield. Bij het horen van de drums en muziek verlieten de mensen de moskee, met uitzondering van de 12 mannen, en renden zij naar buiten naar de caravan, ondanks dat de Profeet (vzmh)zijn preek hield op dat moment.Daarop werd bevolen dat na de oproep van het vrijdaggebed alle handel en bedrijvigheid gestaakt diende te worden. De gelovigen moeten alle handel en bedrijvigheid opschorten en zich haasten om de gedachtenis aan Allah. Echter, wanneer het Gebed voorbij is, dan heeft men het recht hebben om zich te verspreiden in het land om hun normale bezigheden te hervatten Dit gedeelte van de Surah kan worden gemaakt als een onafhankelijke Surah in het licht van de geboden die het bevat over het vrijdaggebed, en kan ook worden opgenomen in een andere Surah, maar in plaats daarvan, is het in deze Surah opgenomen in het bijzonder in de verzen waarin de Joden zijn gewaarschuwd m.b.t. hun handelswijze.

Bron: Sayyid Abul Ala Maududi - Tafhim al-Qur'an - The Meaning of the Quran 
          www. quran.com

Notulen Sorat Al Touba   (Aya 50 – 52)

Aya 50:

If a good thing comes to you, it grieves them; but if a disaster befalls you, they turn away rejoicing and saying, "It is good that we took our precautionary measures beforehand to set our affairs aright.

In deze aya, refereert de koran naar de volgende eigenschap van de hypocrieten (El monafi9in). Als ze zien dat het niet goed gaat met de islam zijn ze blij, als het goed gaat zijn ze gefrustreerd.  Vervolgens zeggen ze dan, “het is goed dat we onze voorzorgsmaatregelen hebben genomen”.

Aya 51:

" Say to them, "Nothing (good or bad) can befall us except that which Allah has destined for us: Allah is our Guardian and the Believers should put their trust in Him alone.

Als moslim moet je zeggen: “niet anders zal ons treffen dan hetgeen Allah ons heeft voorgeschreven”. Het advies is neem niet al te letterlijk door niks te doen in je leven, je moet natuurlijk wel hard werken, maar tegelijkertijd ook geloven in dit principe (imaan bi l9aadr (het lot))

Er wordt in deze passage een duidelijke onderscheid gemaakt tussen de houding van de man van de dunya en de man van Allah. In tegenstelling tot de man van de dunya, alles wat de man van Allah doet, doet hij voor Allah en hij vertrouwt hierin Allah en niet zijn eigen krachten of materiële eigendommen.

Aya 52:

Say to them, "What can be the thing you await for us other than one of the two best things? But what we await for you is whether Allah Himself inflicts His chastisement on you or at our hands; well, now await, and we, too await with you."

Dit is een antwoord naar diegene die niet bezig waren met het conflict tussen de islam en kufr, maar van een afstand zaten mee te kijken om te zien of de Profeet (vzmh) en zijn metgezellen terug zouden komen met een overwinning van Tabuk. De moslims die verwachten sowieso een overwinning (of nasr of shahada). Het was namelijk duidelijk dat het goed zou zijn als ze de strijd zouden winnen van de Romeinen. Echter al werden ze gedood, zou het een succes zijn omdat ze dan zouden zijn gestorven voor Allah. De hypocrieten dachten hier natuurlijk anders over.

Voor de tegenstander zijn er twee andere uitkomsten.

  1. Allah zal jullie kwellen met een bestraffing van hemzelf (bijv. Een aardbeving) of;
  2. Allah zal jullie kwellen met een bestraffing vanuit onze handen (in oorlog)

Docent  :  M.W. Jabri
Notulist:  Ali Diouri en Mohamed Ibrahimi